Epilog

          Zrobiłam test. Wynik był pozytywny. Ciąża… Zapłakana zadzwoniłam do Pawła.

    - Halo?

   - Paweł, wyjeżdżam.

   - Gdzie? Co? Czemu?

   - Nie mów nikomu. Jestem w ciąży…

   - A Łukasz?

   - Właśnie z nim.

           Rozłączyłam się, zanim zdążył coś powiedzieć. Wyszłam jeszcze, by się przewietrzyć i spróbować to wszystko ogarnąć na jasnym umyśle. Szłam ulicą, kiedy zobaczyłam coś, co utwierdziło mnie w przekonaniu, że powinnam wyjechać. Łukasza całującego swoją byłą żonę i trzymającego ją za rękę.

              Pukanie do drzwi przerywa moje rozmyślania. Otwieram, a za nimi stoi ,Żygadło z wielkim bukietem kwiatów.

   - Co ty tutaj robisz? – jedyne, na co mogę się zdobyć to to pytanie.

   - Wybacz…

   - Kto ci powiedział, że tutaj jestem? – milczenie. – Paweł, prawda?

    - Nie bądź na niego zła.

    - Czego chcesz?

    - Wybacz mi… Zachowałem się jak kompletny idiota, jak gówniarz, który uważał, że może mieć wszystko. Kocham cię. Nie ją. Ciebie. Z tobą chcę spędzić resztę życia.

    - Łukasz… Będziemy mieli dziecko…

Dziękuję, że tu byłyście, że czytałyście. 

Że przez ten rok, kiedy mnie nie było pamiętałyście i czytałyście po moim powrocie. 

 Dziękuję za wszystko.

zapraszam na szaleństwo z zaplątanymi